EUSKAL IRRATIAK AURRERA!
Nafarroako Gobernuak legeak jaso gabeko hainbat irrati kateen emankizunak bertan behera uztea ebatzi du. Haien frekuntziek Noaingo aireportuko aire segurtasuna “arriskuan” jartzen dutela argudiatu du horretarako, nahiz eta uhinen arloa ez den bere eskumenekoa.
Segi irakurtzen
Emisioak eteteko agindua jaso duten irratien artean dago Iruñerrian euskara hutsean emititzen duen Euskalerria Irratia.
Uhinen zaintza ez da Nafarroako Gobernuaren ardura, Espainiako Telekomunikazioetako Zuzendaritza Nagusiaren baizik. Aireportuko seinalean interferentziak ez ditu Euskalerria Irratiko antenak sortzen, baina hala ere, Zuzendaritza honek, interferentziak ikertzeko espedientea zabaldu duenean jabetu da, irrati lizenziarik gabe ari dela emititzen euskara hutsezko irratia. Aitzakia horretaz baliatuta hartu du emisioak eteteko erabakia Sanzen Gobernuak.
Aspaldi egina du Euskalerria Irratiak lizentzia eskaera eta eskaera hori bera egiten dugu Euskal Herriko beste hainbat euskarazko irratik ere. Espainiako Ministro kontseiluak du, irrati lizentziak banatzeko eskumena. Horretarako, aldiro, FMrako plan teknikoak onartzen ditu. Azkena 2006ko irailaren 1ean eman zuen argitara. Espektroaren banaketa horretan irrati publiko eta komertzialentzat baino ez da egiten lekua, Txolarre bezala, izaera herritarra duten irratiak kanpoan utziz.
Gaur gaurkoz, Txolarre Irratiak Amasa-Villabonako Udalak duen irrati zabalkunderako baimena erabiltzen du emititu ahal izateko, baino lizentzia hori ez du Txolarrek zuzenean kudeatzean, egiteko hori, legez, udal korporazioari bakarrik baitakogio. Tolosaldeko euskarazko irratia beraz, egoera “alegalean” dago.
Hau da, Euskal Herrian irratigintzak bizi duen egoera. Lege propiorik ez dugu. Irrati espektroa saturatuta dago; Bertakoak ez diren irratiei ez zaie muga jartzen; Irrati publikoek, espektroan egokitu ez zaien tokia betetzen dute, ez dagokien potentzian; uhinetan euskararen presentzia gero eta urriagoa da; Anabasa honetan, lizentziak merkantzia gisa erabiltzen dira, irrati komertzial handiek salerosketarako txanpon truke bezala erabiltzen dituzte.
Euskal Herriak, euskaldunagoa eta herritarragoa izango den irrati errealitate bat izan dezan, antolatu eta borrokatu behar dugu!
Uhinen zaintza ez da Nafarroako Gobernuaren ardura, Espainiako Telekomunikazioetako Zuzendaritza Nagusiaren baizik. Aireportuko seinalean interferentziak ez ditu Euskalerria Irratiko antenak sortzen, baina hala ere, Zuzendaritza honek, interferentziak ikertzeko espedientea zabaldu duenean jabetu da, irrati lizenziarik gabe ari dela emititzen euskara hutsezko irratia. Aitzakia horretaz baliatuta hartu du emisioak eteteko erabakia Sanzen Gobernuak.
Aspaldi egina du Euskalerria Irratiak lizentzia eskaera eta eskaera hori bera egiten dugu Euskal Herriko beste hainbat euskarazko irratik ere. Espainiako Ministro kontseiluak du, irrati lizentziak banatzeko eskumena. Horretarako, aldiro, FMrako plan teknikoak onartzen ditu. Azkena 2006ko irailaren 1ean eman zuen argitara. Espektroaren banaketa horretan irrati publiko eta komertzialentzat baino ez da egiten lekua, Txolarre bezala, izaera herritarra duten irratiak kanpoan utziz.
Gaur gaurkoz, Txolarre Irratiak Amasa-Villabonako Udalak duen irrati zabalkunderako baimena erabiltzen du emititu ahal izateko, baino lizentzia hori ez du Txolarrek zuzenean kudeatzean, egiteko hori, legez, udal korporazioari bakarrik baitakogio. Tolosaldeko euskarazko irratia beraz, egoera “alegalean” dago.
Hau da, Euskal Herrian irratigintzak bizi duen egoera. Lege propiorik ez dugu. Irrati espektroa saturatuta dago; Bertakoak ez diren irratiei ez zaie muga jartzen; Irrati publikoek, espektroan egokitu ez zaien tokia betetzen dute, ez dagokien potentzian; uhinetan euskararen presentzia gero eta urriagoa da; Anabasa honetan, lizentziak merkantzia gisa erabiltzen dira, irrati komertzial handiek salerosketarako txanpon truke bezala erabiltzen dituzte.
Euskal Herriak, euskaldunagoa eta herritarragoa izango den irrati errealitate bat izan dezan, antolatu eta borrokatu behar dugu!
0 erantzun:
Post a Comment