Egitasmo berri bat martxan jarri dute Banaiz Bagara eta EMUN elkarteak. Familia euskaldunak eta etxeko langileak lan harremanetan euskaraz hasteko ikastaroak antolatu dituzte.
Laster hasiko da Gipuzkoako Bertsolari Txapelketa, eta, ohikoa denez, Bertsozale Elkarteak inpaktu handiko komunikazio kanpaina jarri du abian.
Gainera, inoiz baino aukera gehiago daude sarrerak eskuratzeko, elkarteak berak jakinarazi duenez: saio guztietarako sarrerak Internet bidez salduko dira, saioa jokatu aurreko astetik. Horretarako bi webgune daude: www.gpuntua.com eta www.bertsosarrerak.eu.
Eskualdean bi saio izango ditugu: final-laurdenetan, Villabonan, Olaederra kiroldegian, urriaren 22an; eta, finalaurrekoetan, Tolosan, Usabal kiroldegian, azaroaren 27an.
Nahi duenak badaki, beraz: bilatu G puntua!
Euskarak presentzia du Zinemaldiko ekitaldi gehienetan. Jendaurreko tratuan ere, euskara harreman hizkuntza da. Eta bestelakoetara oso ohituta gaudenez euskaldunok, paradisua bailitzan hartzen dugu Zinemaldia. Irla bat, non euskaldunoi euskaraz erantzuten zaigun, non ekitaldi bakoitzaren lehen hitza euskaraz egiten den, non euskaldun bezala errespetatuak sentitzen garen.Segi irakurtzen
Gure inozentzia ordea, berehala zapuzten da ikusten dugunean Australiatik etorritako kazetari begi-urdinari, ondoko leihatilan, guri bezain abegikor eta sinpatiko erantzuten diotela bere hizkuntzan. Eta berdin produktore frantses bati, eta berdin Malagako zinema jaialdiko arduradun bati. Eleaniztasun orekatua da hori.
Zinemaldian lau hizkuntza nagusiek (euskarak, gaztelaniak, ingelesak eta frantsesak) izan behar duten espazio, garrantzia eta denbora neurtua dago, neurtuegia, akaso. Euskal Herrian egoera ezberdina bizi duten hizkuntzentzako, trataera berdina.
Maialen Lujanbiok Euskal Herriko Bertsolari Txapelketako finalean kantatu zuen bezala, Donostiako Zinema Jaialdia ez dago “euskaratik eta euskaraz” pentsatuta. Bere nazioarteko dimentsioa ikusita, susmoa dugu, antolatzaile taldeak ingelesa erabiliko duela nagusiki. Eta tristea da esatea, baina Zinemaldia gaztelaniaren inguruan ardaztuta ez egoteak bermatzen dio, hain juxtu, euskarari, besteen pareko presentzia.
Hori Zinemaldiak kanpora begira daraman hizkuntza politikari dagokionez esan dezakeguna. Beste hainbat ertz ere baditu jaialdiak, euskaldunontzat batere borobilak ez direnak. Filmen promoziorako eta salerosketarako balio izaten du astebete irauten duen ekitaldiak. Zurrunbilo horretatik urrun ibili garen arren, kanpotik begiratuta, ez dirudi zirkuitu horietan euskara batere entzun denik. Euskara ez da, itxuraz, propagandarako eta salmentarako hizkuntza. Balio erantsirik ez du.
Bitxia egin zaigu Euskal Herritik kanpoko kazetariek euskararekiko agertu duten jarrera. Haientzat Zinemaldian entzun litezkeen hamarnaka hizkuntzetatik “beste bat” da euskara. Errusiera, japoniera, alemana, arabiera, portugesa edota turkieraren pareko; Baina bisitatzen ari diren toki horretako bertako jatorrizko hizkuntza denaren arrastorik ez.
Bien bitartean, ez ditugu ahaztu nahi aurtengo edizioan aurkeztu diren euskarazko filmak: “Urte berri on, amona!”, “Bertsolari”, “Bi anai” … Baina horietako batean jarri nahi dugu arreta: “Arriya” pelikulan. Guk ahotan ibili dugun gaiaren inguruan gogoeta egiteko gonbita egiten digu. Gai asko ageri dira filma horretan eta horietako bat hizkuntzen erabilera bera da.
Badugu zeregina oraindik euskara lehen planora ekarri, Zinemaldiko izar protagonista bihurtu eta alfonbra gorrian paseatzen jarri nahi badugu. Lehen pausoa izan liteke Gaztelun bizi den Jose Luis Rebordinos Zinemaldiko zuzendariak hartu omen duen erabakia. Off the record jakin dugu, AEKra gerturatu dela irakasle eske euskara ikasteko. Bejondeiola!
Praktikatu AEK-koek posta elektronikoz idatzi digute, eskaera hau egiteko:
Begiratu goiko argazkiari eta irakurri eskuineko kartelean dagoena. Zer iruditzen? Argazkia Portugaleten atera du Koldo Arranzek, eta posta elektronikoz bidali digu, hausnarketa honekin batera:
Euskarazko hedabideak hobeak al dira erdarazkoak baino? Galdera horri erantzun argia eman dio Maria Gonzalez Gorosarri kazetari eta ikertzaileak: "Bai, hobeak dira". Begira zer dioen Gonzalezek:
Goiko hiru argazkiak Tolosako Leidorren ondoan ikusi ditugu asteartean (irailak 13). Hamar metroko tartean kartel bat ele biz, beste bat euskaraz eta hirugarrena gaztelaniaz. Zaila da jakitea Tolosako Udalak zer hizkuntz politika duen kale seinaleetarako.
Zer da? "Multilinguismoa" edo hizkuntz saltsa?
Azken albisteetan toki garrantzitsua eskaini diegu bi albisteri: euskarazko pelikulei eta prentsaurrekoetan erabili beharreko hizkuntzari.
Andoni Egañak bi gaiak lotu ditu Berrian argitaratutako "Perdone usted..." iritzi artikuluan, eta "Bertsolari" dokumentalaren aurkezpena egin beharrak sortutako gogoetaldi baten berri eman digu:
Udazkenaren usainean Donostiako Zinemaldia iristen zaigu urtero, eta, aurten, garai bertsuan, euskarazko filmak agertu zaizkigu handik eta hemendik. Udazkenean sartzeko gutxi falta dugula, euskarazko zinemagintzaren udaberrian al gaude?
Begira zer dakarren udazkenak euskarazko filmei dagokienez.
Osakidetzarekin lotutako albisteek ez dute etenik. Iñaki Villosladak mezua bidali digu Erabili.com-en bidez, eta "Osakidetza eta euskara: zer gertatzen ari den ulertzeko "pista batzuk" artikuluagatik zoriontzeaz gain, jakinarazi digu Hamaika Telebistak ere gaia landu duela. Osasungoa Euskalduntzeko Erakundeko Iñaki Peñari eta Roberto Majoni egin diete elkarrizketa. Hona hemen bideoa:
Bistan da semaforoek argia behar dutela funtzionatzeko, eta agian horregatik gure Semaforoak ere Argia astekariarekin egin du harremana.
Argia astekariak tarte bat eskaini dio Semaforoari eta siglak ere jarri dizkio (TES), erakunde garrantzitsuei bezala. Honako hau da "Blogari umoretsuak probokatzen" erreportajearen sarrera:
Porrotx Villabonako festetan. Euskaraz bizi nahi dut!!! from Euskaraz bizi nahi dut on Vimeo.
Oporrak amaituta (gehiengo bati behintzat), udako biharamunak utzitako irudiak ekartzen dizuegu oraingo honetan. Irudi koloretsu eta alaiekin, ilusio handiz betetako mezua helarazi zien Porrotxek Villabonako plazan, uztaileko jaietan bildutako herritarrei. Euskaraz bizitzeko nahi horri semaforo berdea emango diogu behar duen abiada har dezan, jarraitu bide beretik.
©Template by Dicas Blogger.
Programa hau Donostia, Buruntzaldea (Andoain, Urnieta, Lasarte, Hernani), eta Villabonako udalerrietan erroldatu diren familiei eskaintzen da.
Etxeko-laguntzaile edo zaintzaileek eta familiek, elkarrekin ikasi eta beren lan-harremana euskalduntzeko interesa dutenek.
Euskara ez dakiten edo gutxi dakiten eta familia euskaldunetan lan egiten duten pertsonek.
Enplegatu euskaldunen bila dabiltzan eta hizkuntza-aldaketan aktiboki esku hartzeko prest dauden familiek.
Zer eskaintzen da?
Langileari: 2 eskola-ordu astean euskara ikasteko, lan-harremanerako behar duen komunikaziora bideratua.
Familiari: Euskara lan harremanean erabiltzeari buruzko hasierako azterketa: “ibilbide-orri” pertsonalizatua (zer egin dezaket?, adibidez, egunero 15 minutu eskaini, astiro hitz egin, hiztegi jakin bat erabili,…) 2 orduko tailerra hilero asteburuan ariketa praktikoekin, esperientzia-trukea, aholkuak,..
Iraupena: Urria 2011 – urtarrila 2012 (32 eskola-orduak, 8 tutoretza-ordu)
Non: Laguntza etxea (Caritas), Ategorrieta, Intxaurrondo kalea, 30-Donostia
Prezioa: Egitasmo pilotua doako parte-hartzearekin.
Partaide-kopurua: 12 familia eta enplegatuko taldea.
Irakasleak: Banaiz Bagara elkartea, EMUN kooperatiba.
Informazioa eta Izen-ematea:
EMUN: 943-711847
BANAIZ BAGARA: 645 733 818
Informazioa zuzena jaso nahi baduzu jo helbide hauetara:
http://immigrazioa.com/2011/09/13/nik-ere-euskaraz-lanean-nel/
http://ninaizgugara.blogspot.com/